Binnen het agrarische erfgoed is een 13de-eeuwse boerderij uniek. Behalve de datering was vooral doorslaggevend dat deze boerderij een onmiskenbare aanvulling als onderzoeksobject oplevert. De 13de en 14de eeuw vormen een kennislacune in zowel archeologie als bouwhistorie van de boer- derijbouw. Men ging vanaf die periode namelijk stijlen op poeren plaatsen, waardoor archeo- logen meestal niets in de bodem terugvinden. Bovengrondse voorbeelden zijn er daarnaast nauwelijks.
Lees voor meer informatie de publicatie Rijke oogst van een armenhoef.
