Het ontstaan van het koninkrijk der Nederlanden

Nederland, Luxemburg en België waren gescheiden landen. Nederland heette het Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, Luxemburg was een hertogdom en België heette de Verenigde Nederlandse Staten. Toen Napoleon Bonaparte aan de macht kwam nam hij Luxemburg en België in. Nederland pakte hij nog niet omdat Nederland een stadhouder aan de macht was. Toen de stadhouder van Nederland vluchtte naar Engeland werd Nederland een republiek. Nederland was toen geen Nederland meer maar het Bataafse Republiek. Op een gegeven moment ging het helemaal niet goed met Nederland en gaf Napoleon zijn broer de opdracht om Nederland te besturen. Uiteindelijk vond Napoleon dat zijn broer het niet goed zijn werk deed in Nederland en werd Nederland ook ingenomen door Napoleon. In 1813 werden België, Luxemburg en Nederland weer onafhankelijk. Dat kwam omdat de Nederlandse bevolking de Fransen uit Nederland dreven. Nadat de Fransen weg waren uit Nederland werden Nederland,België en Luxemburg werden deze landen weer de Benelux. Dit kwam omdat de landen wilden voorkomen dat de Fransen weer opnieuw deze landen innamen. De Nederlanden vonden dat de republiek niet werkten. Ze wilden een nieuw stadhouder, maar dat kon niet omdat de vorige stadhouder Willem van Oranje was overleden. Doordat hij overleed werd zijn oudste zoon koning en kon er geen nieuwe stadhouder komen.