Busramp Osnabrück: 'In het hart gegrift'.
Het had zo'n mooi reisje kunnen worden.
Velen kwamen voor het eerst over de grens.
Het eindigde in een ware ramp.
Een ernstig ongeval voor 43 kinderen. Het gebeurde op 11 juni 1955.
Het Hervormd Jeugdkoor Den Ham zou optreden in Osnabrück. De reis ging per bus.
Het onvoorstelbare gebeurde: een vonk, een explosie, één grote vlam.
De hele bus stond in brand in een buitenwijk van Osnabrück. De begeleiders, dirigent Snel, zijn echtgenote en meester Gorter met zijn vrouw probeerden te blussen en kinderen uit de bus te halen.
Chauffeur Anton Heuver toonde tijdens de reddingsactie veel moed.
Toegestroomde buurtbewoners hielpen bij de reddingspogingen.
Voor twee meisjes, Ineke Heikens en Annie Kosters, kwam de hulp te laat en ook later overleden nog twee slachtoffers, Jan Ardesch en Gerhard Podde.
Veel kinderen hadden ernstige brandwonden en werden opgenomen in ziekenhuizen. Weken, maanden daarna werden zestien gewonde leden van het koor in Duitse ziekenhuizen verpleegd. Ouders uit Den Ham mochten logeren bij leden van de Reformierte Gemeinde. Eén jaar na de ramp werd door het koor een concert gegeven in Osnabrück. Bij die gelegenheid bood dominee Labrie een bord van Delfts aardewerk als uiting van dank voor alle hartverwarmende hulpverlening en meeleven aan de Hammer kinderen. In juni 2005, 50 jaar later, werd de ramp herdacht in een kerkdienst in de Evangelisch Reformierte Gemeinde in Osnabrück. In 2011 is een herinneringstekst en gedachteniskruis aangebracht in de hervormde kerk in Den Ham.
Jarenlang werd er gezwegen over de tragedie. Juist omdat het zo gevoelig lag. Het zou alleen maar wonden openrijten. Daarom er maar liever niet over praten, zo was de redenatie in een tijdperk dat professionele hulpverlening nog niet bestond en slachtoffers van ingrijpende gebeurtenissen vooral waren aangewezen op dominee en huisarts.
Er werd een boekwerk uitgegeven in 2005 met de titel "In herinnering gegrift", 50 jaar na de ramp. Later ontstond de behoefte om een blijvende herinnering te creëren in de vorm van een monument. Frieda Waanders kreeg opdracht om het gedenkteken te maken.
Ze reisde af naar Italië - "omdat ze daar nu eenmaal het mooiste marmer hebben" - en wist twee fraaie natuurstenen te bemachtigen: zwart en wit.
'In het hart gegrift'. Omschrijving en symboliek: Het gedenkteken is opgebouwd uit 2 soorten marmer die samen één geheel vormen. De donkere basis draagt de tekst van de tragedie, in het witte marmer is het verhaal uitgebeeld. Uitgebeeld d.m.v. een reliëf, dat bestaat uit een zingend profiel, een muzieknoot, samen opgaand in een vlam…
Het object staat in het plantsoen aan de Brinkstraat. Tussen de kerk en het Hervormd Centrum De Rank.