Op 1 februari 1805 wordt in Leeuwarden de eerste schaatswedstrijd voor vrouwen gehouden. Aan deze wedstrijd doen 130 vrouwen mee. Veel mensen vinden het eigenlijk maar niets dat vrouwen een schaatswedstrijd rijden. Dat is toch helemaal niet vrouwelijk? En dan rijden de vrouwen -net als mannen in die tijd doen - ook nog eens in hun onderkleding.

Vrouwen mogen in die tijd veel dingen niet, die mannen wel mogen. Ze mogen bijvoorbeeld niet stemmen of studeren aan de universiteit. Maar in 1871 schrijft de 17-jarige Aletta Jacobs een brief aan minister-president Thorbecke. Daarin vraagt ze of ze toch mag studeren, want ze wil graag dokter worden.

Thorbecke antwoordt binnen een week, maar niet aan Aletta zelf! Hij schrijft haar vader dat het goed is. Vanaf dat moment kunnen in Nederland niet alleen jongens, maar ook meisjes naar de universiteit.

Aletta Jacobs komt haar hele leven op voor gelijke rechten van vrouwen. Samen met andere vrouwen die dat willen, de eerste feministen, strijdt ze ervoor dat ook vrouwen mogen stemmen en in de regering gekozen kunnen worden.

Het duurt tot 1919 voordat het vrouwenkiesrecht wordt ingevoerd. In 1922 mogen de Nederlandse vrouwen - eindelijk - voor het eerst naar de stembus. Aletta Jacobs is dan 68 jaar oud.

In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 stormt het erg en staat het water heel hoog. Veel dijken zijn in de Tweede Wereldoorlog beschadigd, en nog niet hersteld. Zo gebeurt het dat op veel plaatsen in Zeeland, Brabant en Zuid-Holland de dijken doorbreken, waarna het zeewater de polders overstroomt.

Ongeveer 1800 mensen sterven en 72.000 mensen raken dakloos. Ook worden veel huizen en boerderijen door de ramp verwoest of beschadigd. In heel Nederland wordt geld en kleding ingezameld voor de slachtoffers, en ook uit het buitenland komt hulp.