Een hunebed zien

Kennis van de geschiedenis komt niet tot stand door plichtmatig een beetje in een paar boekjes te lezen. Het is één langgerekte gebeurtenis die pas ophoudt als je je nieuwsgierigheid verliest. Nieuwsgierigheid moet geleerd worden. Dat gebeurt als een kind iets hoort waarvan het meer wil weten, bijzonderheden die zijn begeren naar meer bijzonderheden opwekken. En dan moeten die bijzonderheden beschikbaar zijn. […] De docent is niet een vervelende zanikerd naar wie je nu eenmaal op gezette tijden moet luisteren, maar de dirigent van de nieuwsgierigheid. Zijn de kinderen eenmaal zo ver dat ze meer willen weten, dan krijgen ze er hun leven lang niet meer genoeg van. Aardrijkskunde, literatuur, de hele wetenschap helpt mee om het leven op te vrolijken. En als het eenmaal zo ver is, komt die canon vanzelf.