Aletta Jacobs schrijft in 1871 een brief aan de minister-president. Ze is dan zeventien jaar. In die brief vraagt ze of ze naar de universiteit mag. In die tijd mogen namelijk alleen jongens studeren. De minister-president schrijft een brief terug. Niet aan Aletta zelf, maar aan haar vader. Hij schrijft dat het goed is. Aletta is de eerste vrouw die in Nederland officieel naar de universiteit mag. Ze is ook de eerste vrouw in Nederland die dokter wordt.
Haar hele leven blijft Aletta vechten voor de rechten van vrouwen. Samen met anderen strijdt ze voor de invoering van het vrouwenkiesrecht. Vrouwen mogen in die tijd namelijk nog niet stemmen. Alleen de mannen die rijk genoeg zijn, bepalen wie er in een nieuwe regering komt. In 1919 wordt het vrouwenkiesrecht ingevoerd. Aletta sterft tien jaar later, op 10 augustus 1929. Ze wordt 75 jaar.