Baruch Spinoza is de beroemdste filosoof van Nederland. Een filosoof is iemand die nadenkt over alle dingen en problemen die mensen kunnen tegenkomen in hun leven. In 1632 wordt hij geboren in Amsterdam, als zoon van joodse ouders die uit Portugal zijn gevlucht.
Spinoza schrijft een aantal belangrijke boeken, maar veel van zijn teksten publiceert hij niet, of onder een schuilnaam. De Republiek der Verenigde Nederlanden gaat vrij soepel om met mensen die anders denken en kritische dingen zeggen. Veel makkelijker dan de landen er omheen.
Maar toch moet Spinoza voorzichtig zijn, bijvoorbeeld omdat hij de Bijbel op een andere manier uitlegt dan andere mensen in die tijd: vrijer, met minder strakke regels. Ook vindt Spinoza dat de macht in een land niet bij één persoon moet liggen, maar bij de meerderheid van het volk. Bovendien is hij van mening dat iedereen moet kunnen zeggen en schrijven wat hij vindt.
Spinoza lijdt aan een longziekte. Om de kost te verdienen, slijpt hij brillenglazen en lenzen voor microscopen. Doordat hij bij dit werk glasstof inademt, wordt zijn ziekte hier waarschijnlijk erger door. Spinoza sterft als hij nog maar 44 jaar is.
Na zijn dood verschijnt het boek waarmee Spinoza het meest beroemd is geworden: de Ethica. In dit boek schrijft hij dat God geen superwezen is, die de wereld heeft geschapen volgens een plan. Volgens hem is alles wat er is, God. Om dat te kunnen begrijpen moet je vrij zijn, zegt hij, dus ook niet afhankelijk zijn van boosheid of juist van blij zijn.