In 1806 wordt Lodewijk Napoleon door zijn broer, keizer Napoleon, benoemd tot koning van Holland. Hij probeert de eenheid van Nederland en het vaderlands gevoel te versterken. Lodewijk wil de sympathie van de Nederlanders winnen en zijn gezag rechtvaardigen. Hij neemt zijn taak zo serieus, dat hij taallessen neemt om het Nederlands te leren.
Lodewijk gaat regelmatig op tournee door het land. Hij wordt echt gegrepen door de problemen die hij tijdens rondreizen tegenkomt en pakt deze problemen ook aan.
Op 12 januari 1807 ontploft een kruitschip in het centrum van Leiden. Deze 'Leidse buskruitramp' biedt Lodewijk de mogelijkheid zich als doortastende volkskoning te manifesteren. Hij haast zich meteen naar de rampplek en zet de koninklijke garde aan het werk om het puin te ruimen. Hij coördineert de reddingswerkzaamheden, geeft bakkers in Delft opdracht brood te bakken voor de slachtoffers, ontbiedt zijn hofchirurg in Leiden en laat Paleis Huis ten Bosch inrichten als hospitaal voor de gewonden.